hayal tutuyor içimiz
taş üstüne taş besliyor nabzımızı
sarmaş dolaştır kemiksiz dillerimiz
unuturuz açlığımızı.
alev tutuyor içimiz
üç alıp beş veririz çılgınlığımızda
sonumuz ademdir biliyoruz,
umutları beslediğimiz çukurda.
titreyip, yok olup bitemeyiz,
her ağacın hazanda erkenden
döktüğü yapraklar gibi,
varlığımızı alın teri biliriz
şeytana bile yenildiğimizde.
içimizde hayali ateşi tutanlar
yüzleri maskeli sahteden insanlar
güler yüzdür kafi, besler nabzımızı
değiştiremezsiniz yaşam tarzımızı.