Yahya Akbulut - Gönil Bilmecesi

Yine gurbet !
Şarkıları eyledi
yalnızlıkta gönlüm
Rüzgarı yalıyor nameleri
güçlü öfkemin,
Elimde kalan çiçekler
penceremde büyüyor
Hançer acısı her gece düşlerimin.

Uyanırım oysa...
Işık saçmadan güneşin kızıllığı Düğümlenirken yarınlar
unuturum yalnızlığı,
Öğle vakti ufuklarda sancıdır
türkülerin ezgisi,
Akşamları çok uzaklarda
kaldığın düşüncesi.

Anladım, sahte görüntün
yüreğime akıyor
Kanadı kırık, hapis olmuş
Bir gönül bilmecesi.