sisli havanın gri rengi çökmüş üzerime
günlük kurgular, tırmandığım yokuşlar
geceye gebe
hafif kalır isyanlarım,
şeffaf ve dalgın en ağır vuruşlarım
gecenin zifiri karanlığında.
sağır ve dilsiz kurgularımda zaman
uyaksız dizelerim sorgular hiçliğimi
kahrından depreşir,
semalarda yüzüyor bir kuğu gibi
fırlama rüzgar, uyuturken beşiğinde
en uzun geceyi.
zalimce bir yengi, hain oklarını
saplıyor sırtına o uzun gecenin
bölününceye dek en ufak parçalara
aynasını karanlıkta çerçevenin.
yok oldu saltanatı gri renklerin
şimdi zamana isyanlarım depreşir,
fırlama rüzgar o uzun gecelerin
ufuklarda, benden uzak sevişir.