Boşuna mı doğduk, boşuna mı yaşadık
Yankısı hani kalacaktı ardımızdan
Biz zaten yaşarken, kazanmaya alıştık
Kederleri kopardık yanık bağrımızdan.
Rüzgarı aldık içimize, göğüs gerdik
Haince keserken eşkıya yolumuzu
Ecdadın yollarına düştük, bedel verdik
Bilek gücü ile savunduk soyumuzu.
Boşuna mı doğduk, boşuna mı direndik
Her adımı atarken köprüleri kurduk
Kalemin gücüyle ışığı indirendik
Umut izlerimiz dedik, didindik durduk.
Gün batımını uğurlarken yavaş yavaş
Yüreğinin kıskacında bir avuç umut
En azından kalbim seninledir arkadaş
Büyük yaşadık inan, kaybetmeyi unut !