ahtapotlar çekiştirir durur
şahlanmış gemimizi,
vahşi çığlıklar atılır sahillerde
karanlık kıyılarda atam
buluyoruz kendimizi
limanlar duman, siyah bulut kokan.
buraya kadardı atam
düşmanın kini
buraya kadardır telaşı ecdadın,
cebimdeki defterim
asrımın yol haritası
senden emanet aldığım.
bir tezlik seziyorum gidişinde
rüzgarın yaladığında tenimi,
güneşi bile gölgeleyen
bakışlarında
yanında buluyorum kendimi.
yüreğim atam...
sana kendi ellerimle emanet
bedenim, ölüp giden mücahit
yıkılmam yeniden doğarım
zaten bu yürek sana ait !