Volkan İpek - Ölü Ebe

ÖLÜ EBE


Bir deri bir kemiğin eline dokunurken…



Yerim,
Göğüm,
Günüm,
Gecem,
Sobe…
Elim,
Dilim,
Göz bebeğim,
Ebe…
Üç yüz dersem
Öl,
Üç yüz bir dersem
Ölme…
Bir romana imrenip,
Yattığından beri tozlu döşeğe
Uğultularımızı sayıyorum,
Doksan sekiz
Doksan dokuz
Yüz Önüm,
Arkam,
Sağım,
Solum,
Güz.
Burada adalet
İnsanların
Etinden,
Umudundan,
Sigarasının dumanından
Sağlanırken…
Sağırlığımızı sayıyorum…
Yüz doksan dört dersem
Öl
Yüz doksan beş dersem
Ölme…
Utancımızı sayıyorum,
En hafifinden beş yıl yatıran
Bir asiliği
Dökerken önündeki kâğıda
Şair,
Titreyen ellerimizi sayıyorum…
İki yüz doksan yedi dersem
Öl
İki yüz doksan sekiz dersem
Ölme…