Veysel Şimşek - Bir Türlü

Mecnunu Leylaya götüren aşkı,
Aradım da bulamadım bir türlü,
Yıkık,viran oldu kabimin köşkü,
Bilmem neden gülemedim bir türlü.

Kirpikler perişan,gözler kan,çanak,
Ne taht gördüm,ne han gördüm,ne konak,
Dedikodularda oldum avanak,
Harbi insan bulamadım bir türlü.

Hep dediler garip şair çok saftır,
Baktım eşe,dosta kalpleri küftür,
Yalancıya yalanları kılıftır,
Gerçek dostu bulamadım bir türlü.

Eşim dostu güler bayram ederler,
Unutulmuş gamlar ile kederler, Ah bu halin kara bahtın ne derler,
Sizden biri olamadım bir türlü.

Ben gördüm dünyada pireyi deve,
Fakir,fukaraya uzak mertebe,
Eşim,dostum yokki beni kim seve,
Eller gibi gülemedim bir türlü.

Benim eşim dostum Cenabı Haktır,
İnsan olmayana günahlar yüktür,
Sırma saçı kara kaşı,gözü oktur,
Can dostumu bulamadım bir türlü.

Fırsatçı can dostum yakar çıramı,
Veysel der; Çıkarcı sorar para mı,
Helal yerim yaklaştırmam haramı,
Dost düşmanı bilemedim bir türlü.