Veysel Şimşek - Ağaların Ağası

Bir zaman çobandı koyun güderdi,
O da benim gibi kuru ekmek yerdi,
Bilmem çaldı,çarptı bilmem hak verdi,
Şimdi oldu ağaların ağası.

Kurtar Tanrım diye yaka yırtardı,
Avareydi aç karnına sürterdi,
Yorgan diye kendir şalı örterdi,
Şimdi oldu ağaların ağası.

Dedim nerden buldun dedi hak verir,
Hak verirse şair neden ipini sürür,
Ben yaya gezerim o ayda yürür,
Şimdi oldu ağaların ağası.

Bende oda bu vatanın evladı,
Bana var sana yok diye söyledi, Her tarafı parsel parsel payladı,
Şimdi oldu ağaların ağası.

Onuda benide ana doğuru
Çobandı ama güdemezdi sığırı,
Topladı sandığa körü,sağırı,
Şimdi oldu ağaların ağası.

Herkesin kendine kendi günahı,
Allah var çıkarmış mazlumun ahı,
Zanneder kendini dahiden dahi,
Şimdi oldu ağaların ağası.

Veysel der; Kaldık iki kemik bir deri,
Hedef tutmaz biz gideriz hep geri,
Yetmez altıyüzlük ücret asgâri,
Sessiz kaldı ağaların ağası.