Vehbiye Yersel - Huy Adamın İçinde Bir Afettir

Can çıkmayınca huy çıkmaz
Huysuzla geçinmek çok, zor
Kurulmuş saat gibi çalışır
Sabır ister idaresi zor
İnadından vazgeçip
Huyunu değiştirmez
Kendini hep doğru sanır
Hatalı yolu fark etmez
Ona göre insanlar
Ayrı yolun yolcusu
Farkında bile değildir
Yaptığı hataların sayısı
Onu hiç etkilemez,
Büyük kayıplar zararlar
Onun huyu değişmez
Koparsa kıyametler Büyük balığı kaçırır,
Küçükleri hep arar
Kaçan fırsatları fark etmez
Dünyaya geliş sebebini
Belki anlamaz,bilmez
İmtihan için gelişimiz,
Misafirliğin,kısa süreceğini
Aklına hiç getirmez
Yolun başındadır o
Her şeyi yarına bırakır
Bekleyen bekçidir o
Kendisine bile faydası olmaz
Başkalarına da acımaz
Bütün işleri köstekler
Ölene kadar değişmez
Can çıkmayınca huy çıkmaz.