Vehbiye Yersel - Gökkuşağım

Yanına yürüdüm sen ordaydın ayağa kalktın sana sarıldım
Neden sarıldım bunu hiç bilmiyorum ama sen rengini biliyorsun..

Ve zaman geçtikçe seninle her görüşmemizde boynuna sarıldım
Neden bilmiyorum ama sen rengini biliyorsun..

Neydi sendeki tılsım benim etrafımı böyle saran
Neden kendimi koruyamadım nedenini bilmiyorum ama sen..
SEN rengini biliyorsun

Anladım...

Gerçekten sevmek kendine zarar verirmiş sevdiğini yorarmış
Neden bu kadar sevdim bilmiyorum ama sen rengini biliyorsun

Gidişini Farkedemedim...

Farkettiğimde ise durduramadım çünkü sana kızdım ama ilk ve son kez kızdım artık seni anlamaya başlamıştım
ama sen buna bile fırsat vermedin o kadar sessiz gittinki
Nedenini bilmiyorum ama sen rengini biliyorsun..

Sanırım Durdurmak İstemedim...

Belki sevmek sevdiğini mutlu görmek demekti..
Belki uzaktan izlemek tenini hissetmek gibiydi..
Belki sabahları denize bakmak gözlerine bakmak gibiydi..
Neden senden gidemedim bunu bilmiyorum ama sen rengini biliyorsun
Gittin...

Renklerim kurşini....
Renklerimi aradım.. ama hiçbiri o renklerim diildi
yorgunum ve artık pes ettim..
Kurşini Renkleri Sevmeyi Seçtim..


Aptallıkmı...Bunuda Bilmiyorum :)

''O renkler senin rengin diil...Neden? ''dediler:S Aslında haklıydılar ama..
O sendin ve başka hiçbir şeyin önemi yoktu.
Sensiz geçen hergün aklımdaydın
İsminin geçmediğin tek bir gün bile olmadı
Aptallıkmı bunu bilmiyorum ama SEN..
SEN rengini biliyorsun


ZAMAN GEÇİYOR...

BEN
gülmeyi gamzelerinde
maviyi gözlerin
beyazı teninde
turuncuyu saçlarında
kırmızıyı dudaklarında SEVDİM