Vehbiye Yersel - Gaflet Yıktı Evimi

Dünya mahvetti beni,geç uyandım gafletten,
Varoluş gayem neydi,bilemedim ezelden.
Allaha kul olmakmış,yapmadım görevimi,
Her durumda geç kaldım,gaflet yıktı evimi.
Mahvettim ellerimle her iki diyarımı,

Bakan gözlerim körmüş,hiçbir şeyi görmemiş.
Kulaklarım sağırmış,hiçbir şeyi duymamış.
Bu kadar yıl,boş yere yaşamış yol almışım,
Dünyanın yalanına,nasıl da aldanmışım
Oylanmış,gayesiz bir ömür geçirmişim
Rüzgara kapılan yaprak misali,yaşamışım,
Yol almışım,nereye gittiğimi bilmeden
Dedim ya gayesiz yaşamışım, anlamadan
Ta ki,sular duruldu,elime aldım Kuranı,
Anladım,boşa harcamışım ben zamanı.

Kıymetli zamanım boşa harcandı yazık.
Geriye gidemem,başa dönemem artık.
Olanlar oldu.hayat devam ediyor.yazık,
Geçen o değerli zamanlarda ne yaptım.
Dünya işlerine,bilinçsiz kendimi verdim.