Vehbiye Yersel - Çürük Tahta

Bu dünya, çürük tahta,basma çöker,
Basmak zorunlu,ayaklar havada olmaz.
Çürük tahtalara bastım, battı çiviler,
Yılmadım mücadeleden,zaman durmaz.

Zaman akıp gidiyor,yavaş yavaş,
İnsanlar yamyam olmuş,bulmuş aş,
Kurtlar sofrasına dönmüş sofralar.
Koynumuzda yaşıyor,nice yılanlar.

Müslüman kişi bu kadar hain olamaz,
İslamiyete ters düşer,akıllar almaz.
Yüzünüzde bir çeşit,arkanızda bir başka.
Bu nasıl inanç,nasıl karakter,akıllar almaz.

Ey suya düşüp., yılana sarılanlar,
Ufak bir sözde,başka anlam bulanlar,
Para,mal mülkten başı dönenler,
Allah büyük, o her şeyi düzenler.

Allaha inanıyorsan hata yapmazsın,
Ölümle arkadaşsan,günah işleyemezsin. Bu dünya fani, mutlaka gideceksin,
Unutma, ettiklerinden sorgulanacaksın.

Yalan dolanla yürümez sağlam işler,
Yaralarımı deştiniz,vurdunuz neşter.
Kanım akmadı,yaram içerden işler,
Sütle abdest aldım,yoluna girmedi,işler

Ayaklar baş oldu,başlar ise ayak,
Yanlış zamanda buldu beni,ters insanlar,
Hepsi iyi göründü,ama inançsızlar.
Suçum nedir, nerden buldu beni vefasızlar.

Buna yaşamak deniyorsa, hiç yaşamadım,
Yalanlarına,dolaplarına alışamadım.
Oyaladılar beni normal çalışamadım,
İnançlıyım,Allahın işine karışamadım,

Allahın ipine sımsıkı tutundum,sabrettim.
İnsanlara değil,hareketlerine gücendim.
Yine de Allaha havale dedim, isyan etmedim.
Daima ilerde yaşıyacak iyi günler bekledim.