Vefa Karanfil - Olanlar Olmuş

Evvelce,evvelce önceydi son gittiğim,
Köyümdü o benim özlemini çektiğim,
Doğduğum ev,çocukluğum,gençliğim,
Hatıralarda kalmış hepsi yandı yüreğim.

Bir komşunun kapısı çalınmaz olmuş,
Gülen yüzlerin hepsi kederle solmuş,
Gam düşmez sokağımı hüzünler vurmuş,
Görmeyeli toprağıma olanlar olmuş.

Hiç yalnız kalmazdın sen güzel evim,
Yakışmıyor sana bu sessizlik çok derin,
Nerde benim nergis,sümbül,karanfillerim?
Hepsinin yerini sürgün gibi otlar bürümüş.

Vaktiyle yaban ellere varmaz olaydım,
Kor düştü içime bu halleri görmez olaydım,
Ahh kalbim keşke sen bir taştan doğaydın,
Görmeyeli köyüm bana yabancı olmuş...