Vefa Karanfil - Gülüm

Ahh gülüm ahh!
Senin bu gitmelerin yok mu,
Ne ruh bırakıyor bende ne beden.
Bir ot misali yaşıyorum,
Üstüme bas-geç giderken.

Gözlerimin feri sönüyor,
Yüreğim kendine kelepçe vuruyor.
Ortalıkta garip bir sessizlik,
Kulağıma hep seni fısıldıyor.

Evimi sorma hiç!
Mutfakta bulaşıklar yığılı,
Ortalıkta pılı,pırtı,
Gönlümde ise,
Yüzyılın en çılgın kasırgası.
Senin yastığına baş koyuyorum,
Kullandığın bardaktan su içiyorum.
Oturduğun koltuğaysa,
Sadece hayalini sığdırıyorum.

Gitmelerinle kopuyorum be gülüm,
Senin ellerindedir artık ömrüm.
İster sev,ister okşa,ister öldür,
İstersen bir ömür peşinde süründür.

Yıllardır beklediğim aşksın sen,
Gerisi vız gelir,tırıs gider benden,
Banane elden,etlisinden,sütlüsünden,
Sadece aşkımı yaşarım seninle,
En güzelinden,en temizinden,en bitmezinden.
GÜLÜM'SÜN SEN...