Vefa Karanfil - Benim Köylüm

Yedin mi yemeğini,
Şimdi yak bi cigara.
Ne vardı sofranda,
Tarhana,
Ohhh! Ne alaa,
Doyulur mu tadına,tahta kaşıkla.

Soğanı da kırdın mı yanında,
Şöyle sütlüsünden,
Ayıramazsın ikisini birbirinden,
Böyle gelir,böyle gider ezelden.

Dışarda yağmur yağar,
Köşeden damı akar.
Aksın be aksın,
Onsuz çıkar mı bu keyfin tadı, Koy altına bakracı,
Şıp,şıp damlasın.

Şimdi at kestaneleri sobanın üstüne,
Çat,çat çatlasın.
Hanım, getir çaydanlığı,
O da yanında tıslasın.
Ohhh! Değmeyin keyfime,
Çekemeyenler patlasın.

İşte benim köylüm.
İşte benim efendim.
Tekdüze yaşamında,
Küçücük dünyasında,
Gönlü eğlemez başka.
İşte benim köylüm...