Vefa Karanfil - Ben'cilik

Noktaya hapsetme ümitlerini,
Vur,vur yaşamın yüreğine hançerini,
Acizlik insanlara göre olsaydı,
Yaradanım bize vermezdi zekâyı.

Demeyesin hiç ben yoruldum,
Ben,yüzde yüz yorulmuştum,
Kâh düştüm,kâh doğruldum,
Sordum,hep kendime sordum.

Hata kimde,zamanın neresinde,
Geriye döndüm,gezindim mazimde,
Suç işleyeni de gördüm,işleteni de,
Çoooook,çok güvenmişim elaleme.

Bugün yeniden başla hayata,
Dört elle sarıl umutlarına,
Az güven,öz konuş ve asla,
Önce ''ben'' demeyi unutma...