Kurduğum hayalleri tek,tek yıkıyorum,
Çünkü hepsi de bana nankörlük ettiler.
El verdiğim dostlarımla dostluğumu kesiyorum,
Yoksa yakında bedenimi de isteyecek bu maddeciler.
Duygularımı tozlu raflara kaldırdım,attım,
Ola ki bir daha hislenip beni üzmesinler.
Geçmişimi satır,satır tarihe gömüyorum,
Yoksa bu gidişle onlar beni toprağa gömecekler.
Her yaşadığım olaydan bir ders çıkarmaya başladım artık,
Bunu yapmazsam eğer,
Hayat okulundan bana diploma vermeyecekler.
Ondan,bundan,herkesten ümitlenerek yaşamayı bıraktım,
Yoksa kalan ümidimi de bir çırpıda tüketecekler.
Hala sevginin evrensel bir dil olduğunu kabul ediyorum,
Sevmeyi bilmeyenler,bence bunu bir kez daha düşünsünler.
Birtek ettiğim yeminlere tövbe etmiyorum,
Çünkü,
Allah huzurunda onlar,
Dürüstlüğüme şahitlik edecekler.
Ben bunları yapıyorum diye sevenlerim,
İsterlerse artık beni sevmesinler,
Sanki bugüne kadar hep sevdiler...