Hüznüm karışmış gözyaşlarıma
Dudaklarım titrek olmuş her hecede
Pınarlarımda kuruyan iki damla
Her gece anlatır seni bana
Bu gece karanlık bu gece zifiri
Bu gece çok yalnız yastığımda
Buhranlar misafir olmuş düşlerime
Elde kalan bir tek sen
Kalan giden konan göçen çok çok içimde
Arlanmış kapımdan sızan ışık
Işık önünde gölge misali gözler var her gece
Gittikçe batan bir dünya üzerinde ben olan
Mutluyum belki hayallerimle
Bir bilinmezlik hali gövdemin üstünde taşıdığım
Her yol sen her gece sen her düş sen
Bir sen; yanında ben olmayan