Vedat Okkar - Son Şiir

Hangi şair anlatabilmiş derdini,
Hangi şair ölmemiş kahrından..
Şiirlerim bile bile yabancı artık;
İçimdeki çocuğu küstürdüler,
Hangi şiire demir atsam,
Son şiirimde.

Hangi keder arınmış günahlarından,
Hangi ayrılık hafifletmiş ölümleri;
Kendimden çıktım artık,
İçimdeki çocuğa arıyorum,
Kalabalık ortamlara koşuyorum;
Bir tanıdık arıyorum, elini tutacak.. Bütün yüzler yabancı, son şiirimde.

Şimdi kaybolmuş bir şehre döküyorum küllerimi,
Ne tutan kaldı, ne ağlayan bir tek senden başka;
Vurdular beni, yaraladılar;
Aldılar beni, ellerimi;
Sahipsiz bıraktılar son şiirimde! ...

Ne gökte ay gülümsüyor
Ne deniz kokusu havada.
Ne de yıldızlar parıldıyor.
İşte son şiirimi yazdığım bu akşam da.