Rüzgar
Dışardaki rüzgarın uğultusu kulaklarımda
Ama o bana bişey yapamazki çünkü dışarıda
Dalga dalga vuruyor içimdeki benliğim
Ben dün sensizimdin, bugünde sensizim
Yarın bir umut doğacak diye beklerim
Yıpranıyorum yaptıklarımdan
Yavaş, yavaş yok olduğumu hisseder gibiyim
Sadece ALLAH mıdır affeden affedici olan
Ben beni kaybederken hayattan
Var olması zor artık bir daha baştan
Gün geçtikçe eriyorum, bitiyorum size iyi dostluklar, arkadaşlıklar
Sevdiğimle acı çeke çeke dost kalamamıyorum
Yok oluyorum belkide yok olma yaşına geldim bilemiyorum
Kafamda olağanca sorular
Sorulara yanıt yok nerde cevaplar
Bir şans verebilirmi?
Benim ömrüm bittimi yada bitmelimi?
Kalbimin hayatta kalcağını bilsem bitirmelimiyin ömrümü?
Hatalar affedilmelimi?
İnsan hatasız olabilirmi?
Musalla taşına ismimi yazdırmalımıyım artık?
Benliğimi yok ediyor bu sorular
İşte beni yıkan içimdeki rüzgarlar.