[V] >
[Vedat Okkar Şiirleri] > Olasıya Mavilik Şiiri
Olasıya mavilik
Geziniyordum sokaklarda başıboş kimsesiz sessiz sesiz, hiç bir şey görmüyordu gözlerim taki maviliklerde bulana kadar kendimi.
Nasılda sessizdi sahildeki o mavilik yoksa bu ondaki fırtına öncesi sesizliğmiydi? daldım birden mavilikler içine benide alıp götürsün diye birdan dalgalandı fırtına öncesi sesizliğini mi bozacaktı korktum...
Oysaki üzerime geliyordu dalgalar kendimi iki adım geriye çektim üzerime gelmeye devam etti nasıl insanın duyguları bir anda kabarır işte insan gibiydi denizin duyguları kendimi iki adım daha geri çekebildim ve durdum!
Ne yapabilirdi ki bana bu mavilik benden mutsuz değildiki göğsümü siper ettim maviliklere birden duruldu karşısınde beni görünce benim mutsuzluğum ona fazlamı gelmiştiki geri çekildi birden bire.
birden gökyüzünden damlalar boşalmaya başladı denizin üstüne benim mutsuzluğum için ağlar gibiydi gökyüzü tutamamıştı kendini oysaki hata yapan ben değildim ki insan hiç kendini mutsuz etmek istermiydi, yağmurun beni ıslatttığının bile farkında değildim çünkü gözlerim yağmurlardan dahada çok akıyordu denizin maviliklerine birden uzaklarda bir tekne gördüm içinde iki kişi vardı ama uzak çok uzaktaydı elini uzatır gibiydi birisi benim mutsuzluğuma yoksa beni mutsuzluğumla kabul eden birisimiyde bende elimi uzattım ona yakalamak istedin mavilikler izin vermedi sadece hissedebiliyordum beni istediklerini.
Döndüm bende sırtımı denizin maviliklerine karşı parktaki ağzçlar geldi gözümün önüne hepsinin boynu bükük hepsi ağlamaklı ıslanmışlardı yağan yağmurun sessizliğinde üzülmesini istemiyordum onların benim yokluğuma yürümeye başladım yollar boyunca sadece gölgem yansıyordu sokak labbalarından bana başka kimse yoktu yol boyunca.
Yürüdüm yürüdüm yürüdüm saatler geçmişti arkamı dönesim geldi ve döndüm baktım geriye maviliklermiydi peşimde yoksa ben hiç yürümemişmiydim saatlerce peki neden terlemiştim ve yorulmuştum sizce bende anlam veremedim bu işe.
Bir maviliklere bakıyorum birde yağan damlalara,
Ben kendimi arıyorum çıkmaz sokaklarda,
Varmı beni bulan aranızda,
Bulamadınızmı yoksa hala,
Maviliklere bakın, Gökten yağan damlalara, Göz yaşı döken ağaçlara
Ben oralardayım belkide hatıralarda
Şimdilik atıyorum kendimi Fırtına öncesi sessizliği yaşıyan dalgalara.
Geziniyordum sokaklarda başıboş kimsesiz sessiz sesiz, hiç bir şey görmüyordu gözlerim taki maviliklerde bulana kadar kendimi.
Nasılda sessizdi sahildeki o mavilik yoksa bu ondaki fırtına öncesi sesizliğmiydi? daldım birden mavilikler içine benide alıp götürsün diye birdan dalgalandı fırtına öncesi sesizliğini mi bozacaktı korktum...
Oysaki üzerime geliyordu dalgalar kendimi iki adım geriye çektim üzerime gelmeye devam etti nasıl insanın duyguları bir anda kabarır işte insan gibiydi denizin duyguları kendimi iki adım daha geri çekebildim ve durdum!
Ne yapabilirdi ki bana bu mavilik benden mutsuz değildiki göğsümü siper ettim maviliklere birden duruldu karşısınde beni görünce benim mutsuzluğum ona fazlamı gelmiştiki geri çekildi birden bire.
birden gökyüzünden damlalar boşalmaya başladı denizin üstüne benim mutsuzluğum için ağlar gibiydi gökyüzü tutamamıştı kendini oysaki hata yapan ben değildim ki insan hiç kendini mutsuz etmek istermiydi, yağmurun beni ıslatttığının bile farkında değildim çünkü gözlerim yağmurlardan dahada çok akıyordu denizin maviliklerine birden uzaklarda bir tekne gördüm içinde iki kişi vardı ama uzak çok uzaktaydı elini uzatır gibiydi birisi benim mutsuzluğuma yoksa beni mutsuzluğumla kabul eden birisimiyde bende elimi uzattım ona yakalamak istedin mavilikler izin vermedi sadece hissedebiliyordum beni istediklerini.
Döndüm bende sırtımı denizin maviliklerine karşı parktaki ağzçlar geldi gözümün önüne hepsinin boynu bükük hepsi ağlamaklı ıslanmışlardı yağan yağmurun sessizliğinde üzülmesini istemiyordum onların benim yokluğuma yürümeye başladım yollar boyunca sadece gölgem yansıyordu sokak labbalarından bana başka kimse yoktu yol boyunca.
Yürüdüm yürüdüm yürüdüm saatler geçmişti arkamı dönesim geldi ve döndüm baktım geriye maviliklermiydi peşimde yoksa ben hiç yürümemişmiydim saatlerce peki neden terlemiştim ve yorulmuştum sizce bende anlam veremedim bu işe.
Bir maviliklere bakıyorum birde yağan damlalara,
Ben kendimi arıyorum çıkmaz sokaklarda,
Varmı beni bulan aranızda,
Bulamadınızmı yoksa hala,
Maviliklere bakın, Gökten yağan damlalara, Göz yaşı döken ağaçlara
Ben oralardayım belkide hatıralarda
Şimdilik atıyorum kendimi Fırtına öncesi sessizliği yaşıyan dalgalara.
© 2003-2024 www.alternatifim.com/ Her Hakkı Saklıdır.