Vedat Okkar - Eylül'de Gül

Yitirilmişliğin ardından
Ne yaz'ı var nede kırık bir sazı
Eylül'ün kalan demlerin de.
Yinede her rüzgarın esişin de
Eylül'ün tadı vuruyor bedenime.

Kimi zaman sararmış yaprakların
Portreler halinde Karşıma çıkar
Boyarım onları hayallerimle
Rengarenk güllere.

Her bir renginde ayrı bir bakış
Her bir tebessüm ayrı bir yakış

Bazense gözlerimden düşen yaş Sarı yapraklarına düşünce düşlerim de
Yeşeriyor sessizce
Hayallerim de

Ebruli bakışların da Eylülde esen rügara benzer
Bakışlarda rüzgar gibi özeldir
Eylülde sevgilinin gerçeği değil
Hayali güzeldir

Yüzünde hep bir tebessüm verirken yarınlara
İçinde büyüttüğünü, kendinden bile sakladığını
Kim bilebilirki
O zaman içinden gelerek
Sende
Eylül'de gül.