Kiminin gülüşü içten
Kimi çekermiş kahır
Kimi glince aklına zaman zaman
Hayat durgunlaşır ağır ağır
İşte o durgun günlerin ardıydı
Son karşılaşmamız
Otobüsten inmiş akşam üstü
Eve doğru giderken
Hep geçtiğim 2 katllı evinin önünden geçerken
Hani bir zamanlar kaçamak bakışlarla
Köşe başındaki bakkalın yanında buluştuğumuz
2 katlı asma balkonlu eviniz
Bahçesinde rengarenk gülleriniz
hep zaten hayata rengarenk
Gülerdiniz
Son karşılaşmamız olmuştu bu akşam
Yine asma balkonda oturuyordun
Her akşam geçeceğimi biliyordun
Sana bakmak hayat gibiydi
Uzaktanda olsa öpücük kondurmak yüreğine
Kaçamak bakışlardı belkide aşkın tarifi
İnsan kocaman yorgun günü nasılda unuturdu
O güzel tebessümlerinde
İşte her akşam benim için mutluluktu
Tende öpüşün
Bende gülüşün
Bir gece yine seninle rüyalarda dolaşırken
Günün doğuşunu değil akşam olmasını beklerdim
Kapının önünden sessizce geçip
Sessizce seni uzaktan sevip
Sessizce haykırırdım sana olan sevdamı
Gözlerimizdi hep konuşan
Hislerimizdi beraber olan
Oysaki son karşılaşmamız olmuştu ya dün
Otobüsten indiğimde
her adımım koştururcasınaydı sana
Asma bolkonlu 2 katlı evinizde bir sen
Birde hayallerimle ben var olacaktım akşamın sehrinde
Her adım yaklaştığımda sana
Kalp atışlarım hızlanırdı çığlık çığlığa
Vardığımda evinizin yanına
Penceresi tülsüz
Balkonu sensiz
Gülleri solmuş
Ve
Ben o an anda yok olmuş
Sensizliğimin içinde
Terkedilmiş evinde
Yıllar geçsede hep o bahçede seninle
Ya da
Hayallerinle
Beklentilerdeyim
O güzel bahçenin güllerinin
Şimdi dikenleri kaldı bende
Kanıyor kalbim
Nerelerdesin