Vedat Okkar - Aşkın Toğumu

Bir umut çiçeğimidir acaba bu gönlümde açan gelincik,
Aşkın toğumumudur ki içime sığmayan,
İplik iplik yağmuru seyredip beni gururlandıran,
Tanrım nedir bu hisleri bana yaşatan?
Hani bir müzik çalar bir yerlerde...
Dinlersiniz usul usul
Alır götürür sizi mazinizin derinliklerine,
Yarınlarınızı unutturur...
İşte öyleyim şu an bende,
Bir ses buldum, aylardır peşinden koşuyorum,
Akustiği iyi kalbime bile, hakim olamıyorum,
Ses beni sürüklüyor, çekiyor kendine...
Büyüleyici melekler misali,
Her yerde hep o ses,
Dokunmak istiyorum dokunamıyorum.
Kollarımla sarmaya çalışıyorum,
Saramıyorum, sardığım an hiç bırakmamak için bekliyorum.
Gülüşüne bitiyorum,
Elimde değil ben seni her gece aklımın bir köşesinde yaşıyorrum,
Ses diyor ki boşver!
Boşver duyguları tok olan insanları,
Dinlemek istiyorum onu,
Kalabalığın arasından bir tek o sesi duyuyorum,
Onu çok seviyorum, onunda beni sevmesini istiyorum,
Bir türlü söyleyemiyorum,
Ey ses! şimdi ben sana sesleniyorum,
Bir tat veriyorsun bana ki mübala...
Öyle çınlıyorsunki kulağımda,
Aklımdaki herşey hiçbirşey oluyor.
Mutluluk gözyaşları yanaklarımı yakıyor,
Martıların kanatları, denizin dalgaları, gün batımı anlamını yitiriyor
Kendimi iyi hissetmek için onlara bakmıyorum artık,
Çünkü sensin, ruhumu, kalbimi, dünyamı aydınlatan varlık.