Umut Taydaş - Sedefbarı Şenyüzlü Yolcu

SEDEFBARI ŞENYÜZLÜ YOLCU


Biramdan Feragat

Aslen pek itibarim yoktur cemaate,
arasına girmem kimsenin, içtimaya çıkmam,
gaz almam laflardan, söz almam şunlardan,
kız almam bu hayattan.

ama cümbüşüm coşmuşken,
ben müptelayken biraz yalpalığa,
hem tatlı konuşuklardan biraz yanaş payı almışken,
hem de hepsini bir yana bırak,
ben bu dünyanın gördüğü,
ender "aşk adanmışı" adamlardan biriyken,
olageldi olmazların orasında bir oluş:
"janımdan jok zevdim anlıyör mızun".
hakkatten de öyle, ama bunu kim anlar,
senin üzerinden öyle bir sevdim ki kendimi,
hep bunları haketmediğimi düşündüm;
benim sevgim ikimize de yeterdi baştan beri,
olamadı,
ben sevmedim kendimi sevmeyi.

aasgard'ın ortamında bulaşıkçı olsam yeridir şimdi, ölümsüzlüğe inanan, ölümsüzlüğün varolduğunu bilen birilerini görmek istiyorum,
kaygıların içinde, gelene geç dememiş, gidene yallah etmemiş birilerinin varlığını ya da,
zaten
diye diye, bu dünyanın sarmalına darıldım,
ornitorenk emdim mazıdağı'nda böyle büyüdüm,
aşkın yasadışından insanlara yataklık yaptım bunca,
hiç bildiğim sanıldı, her bildiğim yanılgı,
tüm niyetlenmelerimi pms'ler kraliçesi boğdu...

öğür delibaş öğür,
bütün can verdiğin sözcükleri,
yaladığın bütün gözyaşlarını,
bütün öpücükleri,
öküz delibaş, öğür,
yaşam şimdi kıldönmesi,
gözler paket süsü verilmiş bomba,
patlabor,
patlabor,
patlamıyor,
her yanım kırık dönük,
halime bir bakıver kendim,
her yanı tozu toprağa çeviriyorum,
ikibin, yirmi yedi,
binlerce insan öldüm
bu yaşta.