Umut Taydaş - İnsanlığa İnat Zavallı Zamanlar

İNSANLIĞA İNAT ZAVALLI ZAMANLAR
"Gerçekten sevdiğine inananlara"
Bitiş...!
Başlamadan, heyecansız, kırık ve üzgün,
Niye mi ?
Ben soruyorum niye ?
İşlenmemiş bir suçun cezasını mı ödüyorum ?
Kırdım mı ben kimseyi, verdim mi hiç yürek acısı ?
Sevmeden, tatmadan, her şeye kahrederek geçti zaman...
Bitiş...!
Yaşanmamış zamanların, tadılmamış duyguların bitişi,
Yaratılmamış bir ruhun, sahipsiz bir bedenin bitişi,
Bu bir ağıt, bu bir isyan;
Öfkeli bir ruhun Tanrı'ya başkaldırısı.
Bitiş...!
Kızgınım şimdi, Belki de gerçekten yaşadığım,
Her hücremde hissettiğim tek duygu bu.
Belki de benim dediğim tek şey o !
Bitiş...!
Belki de güzeldir,
Belki Tanrı acır bana,
Hani acırsa o zaman ben,
Severek olurum onun zebanisi.
Bitiş...!
Belki de başlangıçtır,
Çektiğim acılar, çekeceklerimi güldürür,
Şimdi vuslât, şimdi ayrılık anı,
Geriye küskün iki kelime bırakıyorum,
"Seni Seviyorum"
Bitti...!
Dalgalar Prensi