Umut Çınar - Son Mektup

SON MEKTUP
Bu mektup vatan uğruna ölmekten olan ve şehitlik mertebesine az bir zamanı kalan Kahraman bir Türk Askerinin annesine yazdığı SON MEKTUPTUR.
"Karanlıktı, Belkide gözlerim kararmıştı
Kahpe düşman kurşunları sarmıştı etrafımızı
Var gücümle savaşmak istedim anne...
Bırakmak istemiyordum vatanı düşmanın eline
Eve gitmek istiyorum başım dik göğsüm kabarık..
Komutanın emirlerini uyguluyordum harfiyen
Biliyo musun? O anda hiç bişey düşünmüyosn
Ne ölüm, Ne yalnızlık..
Ne olduğunu anlamadan
Bir sipere dalmıştım tek başıma
Heyecan ve korku yağmalamıştı yüreğimi
Yalan değil biraz ürktüm..
Aslında ürkmeninde ötesinde birşeydi bu..
Ne yapabilirdim ki bir yanımda ateş bir yanımda su
Ani bir cesaretle çıktım girdiğim siperden
Tüfek elimde gözüm kara
Koşuyordum düşmana ben
Koşuyordum tek başıma
Hem de TÜRK başıma!...
Kalbimde Muhammed, ağzımda "Allah Allah" sesleriyle
Bir anda aklıma sen geldin anne
Biliyordum çok yakındım ecele Hayatım geçti bir an gözümün önünden
Yılmadım genede
Bir kurşunum isabet etmişti düşmanın hassas yerine
Tam beynine...

Ama bir yere kadar bu Türk Kahramanlığı
İlk kahpe kurşun hissettirdi vücuduma kendini
Zayıf yerimi biliyordu sanki..
Tam Kalbime..
Bir anda karardı herşey
Azrail çekiyordu ruhumu kendine
Ölmedim ben Ölmedim işte
Şehidim ben..
Bu mertebe nasip olmaz her yiğide..
NAsip olmaz Her erkeğin zevcesine


HAni son mektubumda bir fotoğraf yollamıştım..
Üzerinde de "bugün de Ölmedim anne" yazmıştım..
Bugün Öldüm anne...

Mutlu ol!Sevin!Şeref duy!Övün!
Bu evladı kurban verdin Şu cennet Türkiye ye