Ümit Şener Ta - Deliliğe Özlem

DELİLİĞE ÖZLEM



uzaklık kırılma birbirini tanımlamıyor mu?
hangi geçmişe sığınıyoruz hangi dünde harcıyoruz şimdileri
delileri seyrediyorum gözlerinde yalnızlığa özlem
belki gözlerindeki yalnızlığı özledim
yaprağın gözlerini bağladım
rüzgara bıraktım tenimi
kentleri gördüm her gezginin bağrında kırılan
savruldum bir avuçtan bir avuca
nasırlar bıraktım bana dokunana
gezme gönül savrulma yapraklar gibi
deliliği mi özledin