Ümit Kilislioğlu Özger - Vurmayın

Koymayın küçüğümü
enflasyonun, fakirliğin yerine.
vurmayın ellerine…

İşi ne o minicik yürekte yasın?
Bırakın resim yapsın, denizi maviye boyasın
Kıkır kıkır gülsün, eğlensin
Maç yapsın, gol atsın, yenilsin, yensin.

Üstüne yürümeyin açıp gözlerinizi iri iri
Yaşlar yıkamasın yanağındaki kiri.

Yüreğini acılar mesken tutmuş,
gülmeyi unutmuş.
Gözü mor, patlamış kaşı belli duvarlara vurulmuş başı
Ancak ruyalarında sarılıyorsunuz ona,
uykuda gülümsüyor topa, balona.
Her sabah kavgalara uyanıyor,
içi yanıyor…

Hiç haketmedi tekmeyi, çelmeyi
o istemedi dünyaya gelmeyi

Koymayın onu adaletsizliğin yerine
Ne olur,
Vurmayın ellerine!

.