Ümit Kilislioğlu Özger - Ödül

Sevgiyi öyle istiyordu ki kalbi,
Azgın fırtınalara dayandı.
Karda da, tipide de,
Buzlar altındayken de,
İçin için hep yandı.

Ümitle bekledi
Teslim olmadı, sevgisizliği seçmedi
Aşka susamış olan yüreği
Çöller ortasında yıllarca kaldı,
Hiç vazgeçmedi.

Tanrı onu izliyordu
Sınıyor, sınıyor, sınıyor,
Sevgilisini ondan gizliyordu.

Sonunda muradına erdi.
Yaradan sabrının karşılığında ona
Büyük ödülü gönderdi.