Ümit Kilislioğlu Özger - Gidenler

Dosttular, fidandılar, yiğittiler
Kapımızdan şöyle bir baktılar,
Sonra çekip, gittiler.
Gülümsemeleri kaldı, kokuları, ayak sesleri,
Nefesleri kaldı.

Çok yanıldık, çok öğrendik,
Ne zaman yenildik, ne zaman yendik?
Kâh isyan ettiler, kâh başlarını eğdiler
Onlar tam da bize göreydiler.

Ne iyiydiler! , ne hoştular!
Tutamadık....
Son sürat,
Yıldızlara koştular.

(11.Mart.2004)