Ümit Kilislioğlu Özger - Doğu Ekspresi (İhmale İsyan)

I
Yol Erzurum yolu...
Yorgun Tahsin, uyukluyor,
Kompartman tıka basa dolu.
...
Yaşlı bir kadın beş şişle çorap örüyor,
O ise düşünde sıcacık bir duş görüyor.

II
Çaycılık yapıyor bir iş hanında,
Ramazan'da işler durgun diye gidiyor memlekete,
Burnunda tütüyor kırtlama ile kete.
Nişanlısının resmi koynunda tâ canında.

İşlemeli terlik götürüyor ona
Bir de tarak, gümüş saplı,
Dükkân komşularından alınmış,
Oldukça hesaplı.

İster hasret de buna, ister tedbir de,
Kalkıp kalkıp yokluyor ikide birde.
Güllü lokumlarla yemeni annesine.
Kendisine bir şey alamadı
Olsun amaan, yeni giysi onun nesine...
Garip kuşlar kalkıyor evlerin damlarından,
Onun anıları var yetmez mi,
Yorgun İstanbul akşamlarından...

III
Uyanınca Tahsin kalkıp koridorda yürüdü,
Saatini kurdu, Sonra geçip yerine oturdu.
Karşısındaki yaşlı adam bir sigara sardı,
Tahsin cebinden aynasını çıkardı.
Sinekkaydı traş olmuştu yola çıkmadan.
Bir kız iskambil falına,
O ise uzayan sakalına
Baktı da şaştı kaldı.

İçinden yeleğini çıkarıp, ceketini tekrar giydi
Bu sıkıcı yolculuk sanki
Hiç bitmeyecek gibiydi.

Gazetede okumuştu
Çok hızlıydı trenleri
Japon'un, İngiliz'in, Alman'ın
Derin bir iç geçirdi;
Yazgısı mıydı bu Türk olmanın?

Demir ağlarla örmüştü Ata'mız on yılda
Anayurdu dört baştan.
O gün yapılanlar yetmiş miydi?
Tam yetmiş beş yıl sonra
Ülkeyi yönetenler bu marşı söylemeyi
Haketmiş miydi?

İşte gardaş böyleyken böyleydi durum
Daha çook uzaktaydı
Demli çay, kete ve Erzurum.

(18.10.2000)