Ümit Kilislioğlu Özger - Çifte Standart

Yillardir görmediği bir eski komşusuna rastladı Emine hanım
Sarıldı ona sıkı sıkı. “Ne çok özlemişim, ah canım! ”

Oğlun ne yaptı? Diye sordu öteki:
“Üç yıl önce evlendi,
Gelin tembelin teki.
Bize soran mı var? Buldu kendi;
Ama bende de sabır tükendi.
Öğleden önce kalkmayı bilmez,
Doymaz uykuya.
Hizmetçisi var kendi süpürüp silmez,
Sokmaz elini sıcak sudan soğuk suya.
Kuaförden çıkmaz,
Süslenmekten bıkmaz.
Kabahat bunu alanda,
İyi sabır var benim oğlanda.
Ben olsam buz gibi soğurdum
Ben evladımı ona köle diye mi doğurdum?
Yakışıklı oğlanı kaptı
Kim billir? Belki de büyü yaptı. Boşasa da kurtulsak,
İyi birini bulsak ”.

Kızın nasıl? İyi mi?
“Kızımın beyi,
Allah var şimdi, çok iyi.
Ailesi istemedi ama çocuk tutturdu
Sonunda evlendiler. Aferin! Verdiği sözde durdu.
Onlar iyi kızdan ne anlar?
Neyse, Allah'tan varlıklı insanlar.
Damat sabahları erkenden kalkar, geçirmez altıyı,
Bir güzel hazırlar kahvaltıyı
Bir şeyler atıştırır işe gider,
Benim kız yatakta öğleyi eder.
İşi son modayı takip,
Şıklıkta tanımaz rakip.
Yemeği yapan ayrı, temizliğe bakan ayrı
Bir de bahçıvan var bunlardan gayrı.
Kızım evin reisi.
E! Can sağlığı bundan iyisi”.