Ümit Bilgin - Zülfikar 3

Sen gidince ne dertlere tutuldum
İlacımı sakladılar zülfikâr
Ölmem için kör kuyuya atıldım
Baş ucumda beklediler Zülfikâr

Dostlarım sadıktır sandığım anda
Akıl başa geldi yandığım anda
Yanılıpta sırtımı döndüğüm anda
Kuluncumdan okladılar Zülfikâr

Katarlanıp da kendimi göçürdüm
Yar Peşinde koca ömrü geçirdim
Yüz vermeyince aklımı kaçırdım yine onu akladılar Zülfikâr

Senden sonra ben kendimi yitirdim
Huzur denen sermayemi batırdım
Korkudan sadece sustum oturdum
Her belayı yüklediler Zülfikâr

Kul ümit'im dirhem girmez darama
Tek damla yağ bulamadım çırama
Şifa diye kabuk tutan yarama
Hançer vurup yokladılar Zülfikâr

.