Ümit Bilgin - Zata Yolculuk

Bir mukaddes ilmektirki kıvrım kıvrım sarıyor
zerresi sırda saklı sadece hak görüyor

Öyle bir zerredirki kimde varsa kavurur
O ateşte sadece maşuku olan durur

Çünki maşuk kendinden gayrı olanı yakar
Ona bir kez göz atan sadece ona bakar

Ne cilveler saklıdır bu esrarlı bakışta
Nazar ile erirken haz alır yok oluşta

Yapılan Bu yok oluş varlığa yürüyüştür
Ruha yük olur ceset sadece sürüyüştür

Maksudu menzil olan kılavuzsuz gidemez
Vaz geçer varlığından burda dava güdemez

Bu yoldaki hesabın çetelesi tutulmaz
Kılavuza şeksizce teslim olan utulmaz

O rehberle birlikte ne diyarlar geçilir Ahde sadık kalana çok kapılar açılır

İlk kapıda aldanan sonrakine giremez
Çok nimetler kaybeder hiç birini göremez

Ulu zata yürüyen avamdan uzaklaşır
Cezbe ile hal olup maksuduna yaklaşır

Son durak safiyyedir işte orda durulur
En mukaddes makamdır zatın nuru görülür

Rehberin işi artık tamamına ermiştir
Emanet verileni maksuda erdirmiştir

Aşıkları terk eder bekleyen var geride
Çünki yeni aşıklar duruyor emmarede

Asırlardır bu yolu uzaktan seyrederim
Bilmem sıra gelirmi hangi zaman giderim

Rızayı hak yok ise rehber buna ne etsin
Dokunma ey Ümit'im kim dilerse o gitsin