Ümit Bilgin - Yar İle Hasbihal

Bir köşede nazlı yari kıstırdım
Ben sordum o cevap verdi dinleyin
Lâl olaydım istemeden küstürdüm
Gönlü var mı hele bakın anlayın

Dedim güzel benim ile var mısın?
Dedi işte yanındayım kör müsün

Dedim güzel o ne güzel yanaktır
Dedi heveslenme sana uzaktır

Dedim leblerinden ne damlıyor
Dedi ancak ehli olan anlıyor

Dedim güzel kurudu mu pınarın?
Dedi o pınarı yara sunarım

Dedim bir buse ver zekât sayarsın
Dedi sen ne diye bana kıyarsın

Dedim hem yalvartır hemi yakarsın
Dedi adım çıkar sonra cayarsın

Dedim canan ne güzel mah yüzün var Dedi bekl gerisinde hüzün var

Dedim güzel odana alır mısın?
Dedi yok dedimya sen sağır mısın

Dedim kor ateşte beni yakarsın
Dedi umutlanma boşa bakarsın

Dedim tut yerlerde vur da ez gayrı
Dedi benden uzak yerde gez gayrı

Dedim şu fakire merhamet eyle
Dedi ben anlamam anama söyle

Dedim kız ne olur azıcık baksan
Dedi daha durmam ben artık gitsem

Dedim gidiyorsan bari el salla
Dedi dünürcü gönder tez haber yolla

Ümidim der ey dostlar ey yârenler
Yar nerdeyse yerin desin görenler
İflah mı olur uğrun uğrun sevenler
Hadi buyrun canana can verenler