Ümit Bilgin - Huzur

Mecnunu Leylayı bir yana bırak
Kerem ile Aslı murat aldı mı
Sevilen sevene her zaman ırak
Ferhat ile Şirin huzur buldu mu

Azgın sular gibi peşinden aktım
Gülmedi kaderim kararlı bahtım
Geriye çekildim kendime baktım
Bu kara talihim bir gün güldümü

O kaçtıkça ben peşinden yoruldum Nöbet tuttum kapısında kul oldum
Coşkun idim daha yeni duruldum
Bir gün olsun bu deryaya daldımı

Ümide sormayın kaderden kaçmaz
Ölüm denen kapıyı hiç kimse açmaz
Ecelin geldimi dakika geçmez
Azrailden kimse ömür çaldımı

.