Ümit Bilgin - Hasretimi Al Kanıma Buladım

Hasretimi al kanıma buladım
Hal bir yanda dil bir yanda ağladı
Fidanımı göz yaşımla suladım
Dal bir yanda gül bir yanda ağladı

son yolculuk belkide son bakışım
Her adımda müşkül oldu çıkışım
Hiç bitmedi fırtınalı yokuşum
Yol bir yanda yel bir yanda ağladı

Kılavuzsuz bir kervana katıldım
Yusuf gibi diyar diyar satıldım Gâh deryaya gâh sahraya atıldım
Göl bir yanda çöl bir yanda ağladı

Yanılıpta ahde vefa umduğum
Sayamadım kaç bin defa umduğum
Asırlardır bir tek şifa umduğum
Kul bir yanda yıl bir yanda ağladı

Kul ümit'in kimse gelmez yaşına
Hiç bir halı gitmez yarın hoşuna
İmdat için dal ararken boşuna
Kol bir yanda el bir yanda ağladı