Ümit Bilgin - Gözüm

Doğuştan karaysa bir kere yazın
Boşuna uğraşma silinmez gözüm
Taa arş_ı alaya çıksada sızın
Uzaktan bakmaynan bilinmez gözüm

Talihin bir sefer taktıysa eğer
Ömür pazarında etmiyor değer
Ne kadar can desen ne kadar ciğer
Ölenle beraber ölünmez gözüm

Her gelen bir dert bırakır gider
Böyle bir sermaye pahamı eder
Öz anandan miras kaldıysa keder
Boşuna uğraşma gülünmez gözüm

Ölüm denen ecel ne canlar yakar Cansız olan kulun canımı çıkar
Giden gelmek için ardına bakar
Bir kere gidersen gelinmez gözüm

Ne zaman oynasam hepsinde uttu
Yaram ne kapandı ne kabuk tuttu
Deva terk eyleyip derman unuttu
Felekten hiç ilaç alınmaz gözüm

Kararım kesildi kırıldı kalem
Bu nasıl tasaydı bu nasıl elem
Ümidim çekmeynen bitmiyor çilem
Seni diler, kendi dilinmez gözüm.

.