Ümit Bilgin - Görülmüyor Bak Şimdi

Yüz değirmen döndürürken şelalem
Tek damla su görülmüyor bak şimdi
Benden himmet umar iken el alem
Yavan lokmam dürülmüyor bak şimdi

Heybetimden gören yolu sapardı
Hizmetimi başkaları yapardı
Felek vurdu dallarımı kopardı
Gayrı gülüm derilmiyor bak şimdi

Herkes beni akıl ehli bilirken
Duyan bana ziyarete gelirken
Nere gitsem gönül sohbet bulurken
Bir kuru çul serilmiyor bak şimdi

İşi olan selamımla varırdı
Gelen bal börek yemek bulurdu
Kilitlenmez hep dayalı dururdu
O kapıdan girilmiyor bak şimdi

Her mecliste baş köşede oturur Kimde varsa olan derdi bitirir
Taa fizana kadar hatır yetirir
Selam bile verilmiyor bak şimdi

Yaralılar merhem alır sarardı
Kim sıkışsa benden akıl sorardı
Bundan gayrı olan dünyam karardı
Zerre ışık görülmüyor bak şimdi

Azametten karlı dağlar erirken
Sırasıyla gelip ikrar verirken
Alem benim peşim sıra gelirken
Gayrı izim sürülmüyor bak şimdi

Ümit'im ne devran ne asır kaldı
Nem varsa mazide hep esir kaldı
Ömür tamam olup az küsür kaldı
Mevta olan dirilmiyor bak şimdi

.