Ümit Bilgin - Gel Arabacı

Yıllar yılı bu durakta
Tek başıma bekliyorum
Çabuk gel Arabacı
Ben acıdan ölüyorum

Ne koydular yurduma
Ne ortak var derdime
Zararım tek kendime
Ben buna kahrediyorum

Kimse beni almadı
Dert bulaşmasın diye Yarda çare olmadı
Tükendim gidiyorum

Geleceksen çabuk gel
Dert içinde yanıyorum
Arabacı beklemenin
Sonu yok biliyorum

İş işten çoktan geçti
Artık her şey değişti
Ömrüm sona erişti
Git artık gelmiyorum