Ümit Bilgin - Bul Deli Gönül

Yıkıldı kavruldu yandı bu yürek
Derdi zulmü elden öğrenmek gerek
Buraya kadarmış buraya demek
Artık çaresini bul deli gönül

Hep çile hep dertle saçı akladım
Neler çektim amma elden sakladım
Kurtulayım derken kökten hakladım
Nasıl güleceksen gül deli gönül

Her gelene beni karaladılar
Tuttular vurdular yaraladılar
Peşpeşe getirip sıraladılar
Kimden geldiğini bil deli gönül
Bilmediğin yerde gönül eyleme
Biraz daha sabret biraz ağlama
Gördüğüne sakın sırrını söyleme
Belaya düşürür bil deli gönül

Kırık kanat ile gökte uçulmaz
Kader gelir bulur ondan kaçılmaz
Namerde dost diye bağır açılmaz
Gitme peşlerinden gel deli gönül

Nerde bela varsa gider bulursun
Ne gün görür nede murat alırsın
Bir gün değil inan hergün ölürsün
Ümidim bir gün öl deli gönül