Ümit Berhami - Geceye Düşen

Geceye hüzün düştü ve yoruyor,
Sonlardan arka sıralarda el ele dolaşan bulut,
Belki umuttu ve belki de yaz sonu rüyam,
Dalga mı geçti yoksa batan geminin,
Unutmak ta neyin nesi şimdi?
Uykumu ağır yoksa ölüm mü yakın?
Ayrılık mı sustu çocuk mu küstü?
Sonbahar mı geldi çattı yoksa?
Geceye hüzün düştü ve yoruyor,
Ah aşk ve hüzün yan yana benzi solmuş,
Sonlarda bir yerde mi yoksa umut?
Gülüşün omuzlarıma düşse ve sen,
Kalbimde bir yerde uyuyormusun yoksa?
Sevinç mi yakın sen mi?
Geceye hüzün düştü ve bulut,
Unutmak ta neyin nesi şimdi?
Uyandı çocuk ağlamaklı ve soğuk
Uykumu ağır geldi yoksa kalabalık mı gök?
Hüzün de neyin nesi ki gözüm?
Gözünden yaş mı geldi yoksa düşürdüler mi seni?
Geceye düştü soğuk ve sen,
Seyrediyorum şehri saçlarını,
Geç karşıma ve seyret gözlerim de mevsimi,
Bir saat ve belki de gecelerce
Sevinç mi ağlamak mı ? Özlemek mi özlenmek mi ağır?
Denize düştü ayın yüzü,
Bulut ve bulut kardeşler,
Geceye düştü şimdi yorgun ve isyankar,
Biraz ağlamaklı ve sen,
Bir saat ve gecelerce belki de
Üç mü üç yüz mü desem,
Ölmek mi özlemek mi gibi bir şey bu,
Yamanca ve ağırca bir soru sordu gece,
İtiraf ediyorum seni düşündüm,
Bir demet ve demet daha,
Deniz den seni aldım da geldim,
Gülüşünü günlerden önce gördüm de geldim,
Rüzgarda kokunu duydum da geldim,
Ölmek mi özlemek mi sormaya geldim,
Bir saat ve gecelerce belki de,
Ömrümü ömrüne sunmaya geldim,
Belki umut ve ben,
Gitme kal demeye vardım da geldim,
Uyandı aşk uyandı mevsim,
Sevinç mi yakın sen mi?
Belki umut ve ben,
Gemide ve deniz,
Gecede bir bulut,
Saatlerce ve gecelerce…