Umberto Saba - Eski Kent

Çoğun dönerken eve
Loş bir sokağından geçerim
Eski kentin,
Yansır su birikintilerinde solgun
Işığı birkaç sokak fenerinin
Ve hep kalabalıktır yol.
Burda
Meyhaneden eve ya da kerhaneye
Gidip gelen insanlar arasında
Burada
İnsanların ve malın
Koca bir limanın döküntüsü olduğu
Bu yerde
Sonsuzluğu buluyorum
Alçakgönüllülükle
Burda Denizcisi orospusu
Ana avrat düz giden moruğu
İşini uyduran kancığı
Kızartmacı dükkânına mitili sermiş süvarisi
Canı istediğinden içi içine sığmayan genç kızı
Hepsi
Yaşamın ve acının yaratıklarıdır.
Tanrı çalkalanır
Onların da içinde
Benim gibi.
Burda
Sıradan insanlar arasında
Düşüncemin arındığını duyumsuyorum
Yolun en aşağılık olduğu yerde.