Ulaş Başar Gezgin - Arkaya Bir Kişilik

ARKAYA BİR KİŞİLİK



Çöpleri didik didik didikliyorum


Kirli çuvalıma dolduruyorum


Orta direk hanelerde yer bulamayanları;


Çöplükten hergün yeniden… Yeniden doğmak için.



Paslanmış eskileri ben topluyorum


Seyyar tezgahıma dolduruyorum


Çağdaş, yeni zamanlarda yer bulamayanları;


Geçmişte hergün yeniden… Yeniden ölmek için.



Ellerim de var kollarım da var benim,


Balık tuttuğum da olur, tükürdüğüm de…


Bir kırmızı kazağımsa olmadı hiç, bir kez olsun…


Çünkü dalga geçerler, ona erkek demezler…



Gözlerim de var kirpiklerim de var evet,


Kırpışırsa da onlar sizinkiler gibi,

Başka şeyler görürler şu kocaman dünyada,


Başka şeylere kapanırlar… Başka şeylere açılır…



Fırsat buldukça, bir de cam siliyorum


Boyalı ceplerime dolduruyorum


Yolda, camdan uzatılan demir paraları;


Akşamları evime, yürüyüp gitmek için…



Kimi zaman şerbet, ayran satıyorum


Bardaklarınıza yeniden dolduruyorum


Özlemlerimi, hastalıklı günlerimi, burukluğumu;


Sabahları yeniden işbaşı yapmak için…



Ne çok şey var, doldurul'cak, dünyada…


Ne çok şeyi hep ben… Hep ben dolduruyorum…


Yine de dolmuyor… Boşalmıyor yine de dünya…



Doldurup boşalttıklarınıza dikkat ediniz…


Ulaş Başar Gezgin&04.03.2002