Ufuk Nazım - Zerdüşt Gibi

Yaşamak
Bir deli ugraştı.
Sürekli eksilmek
Küçülmekti.
Sonlu sayıları sayan
Sonsuzunu
Sayamayacağı
Sayılara bağlayan
Küçüklerdik.
Bir gün
Zerdüşt olup
Çıkardı bizi ayaklarımız
Dağların doruklarına.
Bütün hayvanlarla dertleştik
Sakallarımızda Yuvalar kurdu örümcekler.
Güneşe sarıldık
Her sabah.
Her akşam
Ayla koklaştık.
Ruhumuzda gökkuşakları
Yağmurla günle gülüştük.
Kana kana içtik
Yaşamın gözelerinden
Hayatı.
Doğayla kardeştik
Ve uzaktık
Namlularından zamanın.

27.01.2006