Yaşamdan silinen
Bir şeyler vardı
Elbet!
Yarım kalan
Herşeyle birlikte
Uçuşan;
Fikirler ve akan
Kavramlar ırmağında
Soluklanan günün alnında,
Yarım kalan
Bir şeyler vardı.
Sebebini aramak mı?
Neden?
Bunca yılımızı
Kendimizi arayarak,
Bulunca da
Kalan yıllarımızı
Kendimizden kaçarak
Geçirmedik mi?
Yarım kalmışlık,
Her sözde
Her cümlede
Ve her farklı anlatımın
Dökülen satırında
Zaten yaşıyor.
Yaşayacak elbet!
Eksikliğin dibinde
Kendinden uzak,
Sevgiden ve yeşilin
En güzelinden uzak.
Sebep ne ola ki;
Sonsuzluğun sınırsızlığında
Kendine sınırlar çizip
Özgürlük naraları atan
İnsanın;
Yaşamı doldurma uğraşına.
Çelişen neydi
Çelişkilerin rahminden
Doğacak mıydı mutlu insan?
Soruları sormak mı istemiyorduk,
Yoksa cevaplarını vermek mi?
Sorular yarınlara atılan
Anlam dilenen yamalardı.