Uçaklar geçiyor göğümüzden
Bırakarak derin çizgilerini
Hasretli yüzlerimize...
Bir şeyler eksiliyor içimizden
Aylardan temmuzken
Ve saksıda büyüyen yalnızlık akşamındayken...
Ve çekilirken karaya gün
Uzuyor gözlerimizde umudun gölgeleri
Güneşimiz batıya kayarken...
Düşünmek yıldızlı göğün altında
Göçenlerin gizemli sessizliğinde
Kervanların ıssızlığını...