Ufuk Nazım - Taj Muhammed

Yasayan bir destandi Taj Muhammed
Afganistanda dogmusdu
Daha adi yoktu oralarda asilarin
Daha kosamadan felc olmustu ayaklari
Imrendi karincalarin yuruyusune
Atlara imrendi akranlarinin atikligine
Golgelerin isiktan kayisina
Kopeklerin isliklarla ileriye atilisina
Ama usanmadi hic yurumekten
Yalinayakda olsa
Ayaklari tutmasada koldegenegine sarildi
Kollarina dayadi hayatini direndi
Yuzunde derin cizgileri uzarken hayatin
O Rusyada doktor oldu inadina olmazlarin
Donemeden ulkesine hebrini aldi acinin
Taliban babasini oldurmustu
Donemezdi ulkesine
Yukledi sirtina gecmisini
Uzak bir ulkenin karanlik iklimine singindi
Kagitsizdi calisamazdi mesleginide yapamazdi Yedi yilin ardindan dukkanci oldu TajMuhammed
Kardesleine babalik yapti
Tam onyil gecmisti uzerinden
Ve yeniden basladi kitaplar okumaya
Sabirin sonu selametti ve basladi
Yeniden doktorluk okuluna
Yabanciydi sakatti
Ama yuruyusunde denizlerin azmi sakliydi
Iklimlerin sasirdigi vakitlerdi
Yagmurlarin icinde kendine bir dulda bulmustu yine
Ve yeniden ulkesine donecegi gunlerin
Usanmaz hayalini cizmeye baslamisti gokkusaklariyla
Savaslarin icinden cikmisti TajMuhammed
Onemli olan kafasinin iciydi
Yurusunun sekli degildi
Ve umut yeniden basliyabilenlerin yuregindeydi
Yeniden elini yosun tutmus bir kayanin altina sokanlarin
Ve oradan unutulmus bir umudu cikarmisti
Yuruyen kervanlarin essiz heyecanini
Inadina uluyan kopeklerin...