Ufuk Nazım - Sustukça

Sustukça;
Yığıldılar yüzüme
Hüznün damlaları.
Yağmurun altında
Toprak bir damdım
Tavan tavan aktım.
Sonra
Damla damla
Sana baktım.
Güzeliğinin saçağından
Kayarken yere Sona en yakınken bile
Mutluydum.
Sustukça
Gözlerinin içinde
Kendi içine göçen
Toprak bir damdım.
Yıkıp kendimi
Kalıntılarımın üstüne
Bir gök kafes kuramadım
Işıltılı göğüne varamadım.